‘Ik kijk alleen naar de dingen die ik kan en niet naar de dingen die ik niet kan’
Interview met Niek Postema, oprichter en eigenaar van ABO. ABO biedt persoonlijke ondersteuning en begeleiding aan mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking. Daarnaast begeleidt de organisatie kinderen met autisme. Niek heeft een aangeboren spierziekte en is gebonden aan een rolstoel.
Wat wilde je vroeger worden?
‘Ik was helemaal gek van sport en het liefste wilde ik trainer worden. Als snel kwam ik erachter dat dit niet echt realistisch was. Ik heb daardoor altijd gekeken naar wat er min of meer op mijn pad kwam en of ik daar iets mee kon. Het als het ware ‘laten gebeuren’. Ik heb gekozen voor een studie waar mijn krachten lagen: HEAO Communicatie gedaan aan de HAN. Het vak communicatie ontwikkelt zich heel breed en daar lagen er veel mogelijkheden. Als ik ergens aan begin, dan maak ik het hoe dan ook af. Ik ben afgestudeerd bij een ict bureau, ik heb daar onderzoek gedaan naar de toegankelijkheid van gemeenten. Na mijn afstuderen heb ik er nog 5 jaar gewerkt voor 20 uur per week. Op een gegeven moment vond ik een parttime functie te weinig en speelde met de gedachte om iets voor mezelf te beginnen. Ik sprak daarover met Ralph, die ik vanaf de kleuterschool ken en en die werkzaam was als persoonlijk begeleider voor jongeren en kinderen. We hebben gekeken hoe we onze krachten konden bundelen en zo ontstond 5 jaar geleden ABO.’
Wat is het meest bepalend geweest in je loopbaan?
‘Het moment dat ik volledig heb gekozen voor mijn eigen bedrijf. Ik hinkte een tijd lang op 2 gedachten: enerzijds was ik in loondienst, anderzijds had ik mijn eigen bedrijf. Ik merkte dat ik me niet goed kon focussen op het één of het andere, je bent toch in 2 werelden werkzaam. Op het moment dat je voor 100% voor je eigen bedrijf kunt gaan, merk je meteen dat het z’n vruchten afwerpt. Wat je meer aandacht geeft, gaat ook groeien is mijn ervaring.
Wat het meest bepalend is geweest voor mijn leven is dat mijn ouders mij altijd gestimuleerd hebben om zo normaal mogelijk te functioneren en vooral te kijken naar waar ik aan mee kon doen. Dit is een overtuiging die ik nog steeds heb en die me veel heeft gebracht. Ik kijk alleen naar de dingen die ik wel kan, niet naar de dingen die ik niet kan. Ik ben hetzelfde als ieder ander, ik heb alleen een lichamelijke beperking.’
Wat zou je – carrièretechnisch- anderen willen aanraden?
‘Zorg dat je vooral heel veel plezier hebt in je werk. Doe wat je leuk vindt, waar je passie ligt. Doe wat heel dichtbij je staat, alleen dan haal je ook veel uit je werk.
Daarnaast, een opleiding is belangrijk als een middel om je te ontwikkelen maar het is niet leidend voor je loopbaan. Een goede opleiding is een basis, wat je daarna gaat doen is veel belangrijker en bepalender voor je werkende leven. Je hoeft namelijk niet iets te gaan doen in het verlengde van je opleiding. Een opleiding is een middel, geen doel op zich.’
Als je dit niet was geworden, wat dan wel?
‘Ik denk dat ik wel verder was gegaan in de communicatie want dat is toch echt mijn vak, het past bij mij. Een rol op de communicatieafdeling vermoed ik. Contacten met anderen is voor mij erg belangrijk, dus dat had er in ieder geval in gezeten. Met anderen projecten oppakken, in ieder geval samenwerken.’
Wat is je grootste talent?
‘Mijn positivisme waardoor ik altijd mogelijkheden zie en mijn enthousiasme, daarmee krijg ik mensen mee. Ik kan anderen mobiliseren en enthousiast krijgen. We hebben een grote groep cliënten die al lang bij ons zijn en tevreden zijn over onze dienstverlening. Het mooie in ons vak is dat we mensen van kleins af aan begeleiden en in de loop der jaren zien groeien’.
Wat ben je over 5 jaar aan het doen?
‘Ik werk nog steeds voor ABO maar we hebben ons dienstenpakket dan verder uitgebreid. Over 5 jaar willen we meerdere diensten aanbieden aan onze cliënten, zoals creatieve cursussen, maar ook bijvoorbeeld cursussen ter ondersteuning van hun studie. Bijvoorbeeld huiswerkbegeleiding op maat voor kinderen met ADHD of andere concentratieproblemen. Meer voorwaarden gaan scheppen aan jongeren met een beperking om hun studie te kunnen halen, maar ook na hun studie te helpen met het begeleiden naar werk. Meer faciliteren voor kinderen en jongeren die het nodig hebben.Tegen die tijd zullen we ook meer mensen op kantoor hebben die ons ondersteunen. Hoewel ik het lastig vind om zaken los te laten, weet ik ook dat het goed is om zo verder te komen.’
