‘Investering in een krachtig netwerk betaalt zich snel op veel manieren terug’
Wat wilde je vroeger worden?
Tot aan de middelbare school was ik ervan overtuigd dat ik kunstschilder zou worden, ik was helemaal idolaat van Vincent van Gogh en was veel in het Kröller-Müller museum te vinden. Ik had een schildersezel, palet, doeken, olieverf en kwasten en ging dan aan de slag met stillevens en natuurlandschappen.
Veel later ging ik nadenken over waar ik nu echt mijn brood mee zou willen verdienen. Ik was continue met actualiteiten bezig, was geïnteresseerd in de wereldproblematiek, ideologisch ingesteld. Het boeide me om op nieuws te jagen en voor verdieping te zorgen. Ik zag een carrière als journalist wel voor me en ging vervolgens studeren aan de School voor Journalistiek.
Wat is het meest bepalend geweest in je loopbaan?
Ik heb nooit echt een carrièreplan gehad. In de meeste gevallen werd ik voor een baan of klus gevraagd en zo ben ik vaak van het éne in het andere gerold. Ik denk wel dat het meest bepalende moment is geweest toen ik ben gaan werken voor Het Kennisdebat, omdat dat het begin van mijn online carrière was. Er werd gezocht naar een moderator voor de online discussie en dat leek me hartstikke leuk; internet stond op dat moment in de kinderschoenen. Online was nog niet echt mijn ding, maar ik vond de opzet en de gedachte achter het Kennisdebat erg interessant. De centrale vraag in het landelijke debat was welke kennis en vaardigheden we in Nederland in 2010 zouden moeten hebben. We praten over 1996, toen internet nog geen gemeengoed was en de computer voor consumenten een zeldzaamheid was. Participatie, mensen de gelegenheid geven om te reageren op toekomstbeelden gebeurde toen nog niet door de Rijksoverheid. Ik had het gevoel dat dit het goede moment was om daaraan mee te werken.
Na de afsluiting van het Kennisdebat in 1997 werd ik gevraagd voor de online discussie over de toekomst van de studiefinanciering, ook van het Ministerie van OCW. Ik zat op het juiste moment op de juiste plek en het was een logische overstap voor me. Beide projecten hebben veel landelijke media aandacht gehad en wanneer er dan gezocht wordt naar goede projectleiders en hoofdredacteuren voor internet sta je snel in de kijker.
Ik werk nu al een jaar of 17 in de online discipline, maar omdat er zoveel dynamiek in de online communicatie zit verveelt het nooit en blijft het vakgebied interessant.
Wat zou je -carrièretechnisch – anderen willen aanraden om te doen?
Zorg ervoor dat je een goed netwerk hebt, we leven tenslotte in een netwerksamenleving. Als de kracht van je netwerk groot is, dan vind je makkelijker een andere baan of kun je anderen helpen bij hun zoektocht naar een nieuwe uitdaging. Die unieke en bijzondere baan ligt niet zomaar voor het oprapen en is al weg voordat die het formele circuit ingaat. Het voelt goed om anderen te helpen, of om zelf te worden gevraagd omdat je bent opgevallen.
Verder is het belangrijk dat je dichtbij jezelf blijft en je principes en standpunten niet verkwanseld. Dat klinkt vanuit carrièrreperspectief misschien niet altijd even slim. Soms moet je omwille van het proces of de belangen ook water bij de wijn doen. Dat is op z’n tijd helemaal niet erg, maar als je dichtbij jezelf blijft kun je ook achter je keuzes staan en altijd verantwoording afleggen voor wat je doet. En als je goed in je vel zit en dingen doet waar je sterk in bent dan komt dat jezelf en je werkgever ten goede.
Als je dit niet was geworden, wat dan wel?
Ik laat vaak mooie dingen maken door bureaus. Ik zou het geweldig vinden dat soort producten zelf te maken, dus iets in de grafische vormgevingsfeer. Meer handen en minder hoofd.
Ik vind het leuk om iets tastbaars op te kunnen leveren; een website, een infographic, een prezi noem maar op. Proberen op een verrassende, mooie, inspirerende manier complexe onderwerpen of processen uit te leggen. Ik beheers dat helaas onvoldoende en ben enigszins jaloers op mensen die dat wel kunnen of er hun dagelijkse brood mee verdienen.
Wat is je grootste talent?
Ik zie het als een pakket van 3 aspecten: ik heb een gezonde dosis pragmatisme, maar moet ook vanuit een strategische en visionaire invalshoek op zoek gaan naar oplossingen en adviezen. Dat is voor mijn functie als online strateeg ook een voorwaarde: het is belangrijk dat datgene wat ik bedenk ook daadwerkelijk kan worden uitgevoerd. Zeker in mijn vakgebied kun je alle remmen los gooien en de meest prachtige producten de wereld in slingeren. Maar het moet natuurlijk wel iets opleveren en aansluiten bij doel, doelgroep en je rol als afzender.
Daarnaast is omgevings- en organisatiesensitiviteit onmisbaar om iets gedaan te krijgen binnen en buiten de organisatie. Je moet goed aanvoelen wat het juiste moment, vorm of aanpak is om je ideeën of strategieën goed te laten landen.
Wat ben je over 5 jaar aan het doen?
Eigenlijk geen flauw idee. Het werken in een internationale context op Buitenlandse Zaken geeft wel een extra dimensie aan mijn werk. Dat had ik me van tevoren niet gerealiseerd. Je hebt met mondiale vraagstukken te maken en met collega’s die wereldwijd met van alles en nog wat bezig zijn, waarbij geen enkele situatie dezelfde is. BZ en het vakgebied vind ik nog steeds erg interessant. De sleur of routine is er niet. Ik heb eigenlijk een topjob waar veel elementen die ik belangrijk en bijzonder vind in het werk, tezamen komen.
Over 5 jaar ziet het online landschap er heel anders uit. Er komen nieuwe platforms bij, sommige zijn dan verdwenen, grote wellicht. We gebruiken nieuwe tools, devices, methoden om met elkaar in contact te komen, informatie te zoeken en te delen, onderscheid virtueel – live is kleiner geworden. Het is niet te voorspellen hoe het plaatje er dan uit ziet. Ik kan me voorstellen dat ik wel in deze hoek blijf. Maar misschien niet meer in Den Haag; ik zou het liefst gewoon op de fiets naar m’n werk willen gaan en niet meer 225 kilometer per dag reizen met een reistijd van 4,5 uur.
Als je naar mijn vakgebied kijkt dan is 5 jaar onvoorstelbaar lang, waarin van alles kan en gaat gebeuren. Het belangrijkste is dat ik plezier in mijn werk heb en mezelf kan blijven ontwikkelen. Dan maakt het eigenlijk niet zoveel uit waar ik dan precies werk.
